ارزیابی خواص آنتی‌اکسیدانی عصاره هیدروالکلی خرفه (Portulaca oleracea) و اثر محافظتی آن بر آسیب کبدی ناشی از سم ۶- هیدروکسی دوپامین در موش صحرایی مبتلا به پارکینسون

زمینه و هدف: پارکینسون، شایع‌ترین بیماری مخرب سیستم عصبی مرکزی است. در ارتباط با متابولیسم داروهای شیمیایی، سنتز پروتئین‌های پلاسما و استفاده زیاد از داروی لوودوپا در درمان بیماری پارکینسون؛ کبد نقشی اساسی ایفا می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر داروی لوودوپا و عصاره هیدروالکلی خرفه بر غلظت آنزیم‌های کبدی انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۳۶ سر موش صحرایی نر بالغ به‌طور تصادفی به ۶ گروه کنترل، شم، پارکینسونی، 2 گروه‌ پارکینسونی تحت درمان با غلظت‌های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرم برکیلوگرم عصاره خرفه (۱۴ روز قبل و بعد جراحی) و گروه پارکینسونی تحت درمان با ۱۵ میلی‌گرم برکیلوگرم لوودوپا تقسیم شدند. با تزریق ۲۵۰ میکروگرم 6-OHDA به بطن راست، مدل اولیه بیماری پارکینسون ایجاد گردید. بعد از پایان دوره آزمایش، نمونه‌های خونی از تمامی گروه‎ها تهیه و آنزیم‌های کبدی شامل: آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلکالین فسفاتاز در سرم و آنزیم‌های کاتالاز و مالون‌دی‌آلدئید در هموژنات بافت کبد سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه، میزان آنزیم‌‎های ALP, ALT و ASTگروه پارکینسونی افزایش یافت، درحالی‌که در گروه‌های دریافت‌کننده عصاره و گروه دریافت‌کننده لوودوپا، میزان آنها کاهش نشان داد. همچنین عصاره خرفه باعث افزایش معنی‌داری فعالیت آنزیم CAT و کاهش معنی‌‎دار MAD نسبت به گروه بیمار گردید. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد می‌توان از خرفه به‌علت دارا بودن میزان بالایی از ترکیبات آنتی‌اکسیدانی به‌عنوان یک محصول طبیعی برای پیشگیری از آسیب و بیماری‌های ناشی از استرس اکسیداتیو استفاده کرد.